استئوکندریت دیسکان (os-tee-o-kon-DRY-tis DIS-uh-kanz) یک بیماری مفصلی است که در آن استخوان زیر غضروف مفصل به دلیل کمبود جریان خون می‌میرد. سپس این استخوان و غضروف می تواند شل، دردناک و احتمالاً مانع حرکت مفصل شود.

 

استئوکندریت دیسکان بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می دهد. این می تواند علائمی را پس از آسیب به مفصل یا پس از چندین ماه فعالیت، به ویژه فعالیت های شدید مانند پریدن و دویدن که بر مفصل تأثیر می گذارد، ایجاد کند. این بیماری بیشتر در زانو رخ می دهد، اما در آرنج، مچ پا و سایر مفاصل نیز رخ می دهد.

 

پزشکان استئوکندریت دیسکان را با توجه به اندازه آسیب، جدا شدن جزئی یا کامل قطعه، و اینکه آیا قطعه در جای خود باقی می ماند، مرحله بندی می کنند. اگر قسمت شل شده غضروف و استخوان در جای خود باقی بماند، ممکن است علائم کمی داشته باشید یا هیچ علائمی نداشته باشید. برای کودکان خردسالی که استخوان‌هایشان هنوز در حال رشد است، آسیب ممکن است خود به خود بهبود یابد.

 

اگر قطعه شل شود و بین قسمت های متحرک مفصل گیر کند یا اگر درد مداوم دارید، ممکن است جراحی لازم باشد.

 

علائم

بسته به مفصلی که آسیب دیده است، علائم و نشانه های استئوکندریت دیسکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

درد. این شایع ترین علامت استئوکندریت دیسکان، ممکن است در اثر فعالیت بدنی ایجاد شود - بالا رفتن از پله ها، بالا رفتن از تپه یا ورزش کردن.

 

تورم و حساسیت. پوست اطراف مفصل ممکن است متورم و حساس باشد.

 

گیر کردن یا قفل شدن مفصل. اگر در حین حرکت، یک قطعه شل بین استخوان‌ها گیر کند، ممکن است مفصل در یک موقعیت گیر کند.

 

ضعف مفاصل. ممکن است احساس کنید که مفاصل در حال "تقویت" یا ضعیف شدن است.

 

کاهش دامنه حرکتی. ممکن است نتوانید اندام آسیب دیده را به طور کامل صاف کنید.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

اگر درد یا درد مداوم در زانو، آرنج یا مفصل دیگر دارید، به پزشک مراجعه کنید. سایر علائم و نشانه‌هایی که باید باعث تماس یا مراجعه به پزشک شوند عبارتند از تورم مفاصل یا ناتوانی در حرکت دادن مفصل در دامنه حرکتی کامل آن.

 

 

علل

 

علت استئوکندریت دیسکان ناشناخته است. کاهش جریان خون به انتهای استخوان آسیب دیده ممکن است ناشی از ضربه های مکرر باشد - قسمت های کوچک و متعدد آسیب جزئی و ناشناخته که به استخوان آسیب می رساند. ممکن است یک جزء ژنتیکی وجود داشته باشد که باعث می شود برخی افراد تمایل بیشتری به ابتلا به این اختلال داشته باشند.

 

 

عوامل خطر

 

استئوکندریت دیسکان بیشتر در کودکان و نوجوانان بین 10 تا 20 سال که در ورزش بسیار فعال هستند رخ می دهد.

 

 

عوارض

 

استئوکندریت دیسکان می تواند خطر ابتلا به استئوآرتریت در آن مفصل را افزایش دهد.

 

 

جلوگیری

 

نوجوانانی که در ورزش های سازمان یافته شرکت می کنند ممکن است از آموزش در مورد خطرات مفاصل خود در ارتباط با استفاده بیش از حد بهره مند شوند. یادگیری تکنیک های مناسب ورزش خود، استفاده از وسایل حفاظتی مناسب و شرکت در تمرینات قدرتی و تمرینات پایداری می تواند به کاهش احتمال آسیب کمک کند.

 

 

مطالب مرتبط